KIRLANGIÇLAR…
(DEDEM BANA “ KIRLANGICIM” DERDİ…)
Boşuna dememiş…”Kırlangıç” demek,”özgürlük” demek…özgürlük ise “ben” demek…J)
Neden Bloğuma bu yazı ile başladım?...içimde,bir yerlerde hala saklı kalmış o minicik çocuğun dedesini özlediğindendir belkide…çocukluk saflığının,haşarılığının özlemidir…ışınlansam, yine o güzel günlere uçsam…özgürce kırlangıç misali…
Kırlangıçlar sakin ve geniş bölgelerde yaşarlar genellikle…şehirlerde çok sık raslayamayız…dağlarda,ovalarda tepelerde…önleri kesilmeyecek,engel olunmayacak yerlerde uçarlar…özgür alanlarda cıvıldaşırlar…
Kırlangıçlar özgürdürler…doğru bildikleri rotada kanatlarını açarlar…süzülürler..dönerler…alçalırlar,yükseklere çıkarlar..birbirleriyle ve rüzgarlarla dans ederek neşe saçarlar…hiç kimsenin ardında kalıp kanat çırpmazlar…sadece gökyüzünde yüzmek…özgürce uçmaktır amaçları…
Kasabada geçti çocukluğum…evimizde her yıl kırlangıçlar yuva yapardı yaz gelince.Her seferinde yuva yapılırken,hayran hayran seyrederdim kırlangıçları…o küçücük gagalarıyla süratle çalı-çırpı getirip,büyük bir gururla tamamlarlardı evlerini…yavruladıklarında sıra sıra minicik açılmış gagalar yemek beklerdi…milyon kere uçarlar ve de beslerlerdi onları hiç yorulmadan..bu ne içgüdüdür Tanrım…
Yaz sonunda giderlerdi…hüzünlenirdim…”niye dedecim,niye kalmıyorlar? “ derdim…o küçücük aklımın alacağı şekilde açıklardı dedem kırlangıçların sıcak ülkelere gittiğini… ”üşümesinler,yaşasınlar,seneye tekrar buraya gelsinler diye gidiyorlar “ derdi…bende beklerdim bir sonraki seneyi…sanki aynı kırlangıçlar gelecekmiş gibi…nereden bilebilirdim ki ömürlerinin kısa olduğunu !.. her sene bir kez bizlere neş’e ve mutluluk taşımaya geldiklerini !..
Uzun yıllar bu anılar hep aklımdaydı…şimdi oturduğum yerde,yaz aylarında tekrar beni ziyaret edercesine geliyorlar sürüyle kırlangıçlarım…ellerimi çırpıyorum…çığlık atıyorum sevinçten !!...başımın üzerinde dolaşırlarken,hem onlara hemde gökyüzüne bakıp dua ediyorum…teşekkür ediyorum yine onlarlayım diye…bu anlatılamaz bir mutluluk…
Kırlangıçlarımı her gördüğümde,aynıları olamasa bile,bana çocukluğumu geri getirdikleri ve dedeciğimin nefesini hissettirdikleri için..bu yaşamda özgürlük kadar hiç bir şeyin güzel ve anlamlı olamayacağını hatırlattıkları için şükrediyorum
…
Nice sevinçler getirecek özgürce kanat çırpmalara benim güzel KIRLANGIÇLARIM…
Esmahan Fulya Hazar.
06.Ocak.2011-İzmir
Dedem (Malik Yaylım) ve ben....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder