13 Mart 2013 Çarşamba

BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM.(14.Mart.2013)



  Şu an,bu satırları yazarken,aynı saatlerde yıllar öncesi  bir bebek çığlığı yırtmış ortalığı...saat gece yarısını geçmiş,  akrep ile yelkovan 01.30 'a yerleşmişken  "Merhaba!!!.." demişim hayata...
Anne ve babanın ilki,torunların da ilki ailede...ilk göz ağrısı olmuşum ,"hoooppp..." diye konuvermişim kucaklara...:)

İlk olmak güzeldir...başka bir tat bırakır anılarda...
İlk olmak güzelmidir  yaşamdaki sorumluluklar adına?...

Ben,zaman zaman bu iki durumu sorguladım hayatımda.Önceliğim her durumda ailem olduğundan,bu güne değin sorumluluklarım bile bana tarifsiz bir haz verdi.İnsan yaşamı acı-tatlı anlardan yoğrulmuş değil mi zaten?...yeter ki,bu anlardan bir şeyler çıkarabilelim yaşamda ilerlerken...deneyim bu olsa gerek.

Deneyim sahibi olmak için de çok denenmek gerekiyormuş,bunu anladım!!!...her şey deniyor kişiyi.Olaylar karşısında ne yapacağını,kişilere nasıl davranacağını,nasıl yaklaşacağını,anlayabileceğini...sempati ve empati duyguların gelişmiş ve dengeleme becerin varsa,sorun yok...hayat sana iyi davranıyor ve gülümsüyor o zaman.Bardağı boş görmeme ...ve de dibini çatlatmama...SIR burada işte!..

Sorumluluk ve güçlü olmak,güçlü görünmek aslında giydiriliyor bizlere...elbette bu da seçim meselesi kişiler tarafından.
Ben bu elbiseyi giydim...üzerime de çok güzel oturdu...yapıştı tenime,adeta ikinci tenim oldu.Şikayetçi değilim,sakın yanlış anlaşılmasın...mutluyum hatta...
Bu görünmez ve çok özel elbisemi bana giydiren ise BABAM oldu!!!...nasıl mı?.

Ben doğduğum zaman,erkek egemen toplumunda ilk çocuk "ERKEK!!!.." isteminden  kaynaklandı...babam,sevgili rahmetli babacığım ağlamış kız doğdu diye ilk çocuğu...yani ben!!!!!....
Ve bu bana anlatılıp bilinçaltıma küçücükken kazıldığında,isyanlarım başlamış doğal olarak...ve de ben,erkek çocuklarına taş çıkaracak bir şekilde yetiştim..belki de öyle olmak istedim.Öyle olursam,babam beni daha çok sever diye düşündüm...çocuk aklı işte!!!...
Hiç fena olmadı aslında...erkek çocuklarının dahi şimdilerde yapamadığı çocukluğumu doyasıya yaşadım.Ağaç tepelerinde,boş havuzlarda kurbağa avında,sokaklarda doyasıya bisiklet binerek,misket,çelik-çomak,beş taş,gazoz kapağı ütmece,uzun eşek,istop oynayarak,hula-hop çevirme müsabakaları yaparak mahalleler arası...veeee mahallenin çocuklarının kurduğu futbol takımına silah zoru tek kız oyuncu olarak,yan bakanı ve yanlış yapanı Allah ne verdiyse sopalayarak,yumruk yumruğa boksörler gibi hemde...:)
Hiç fena olmadı...iyi ki yaşamışım o günleri...apartman çocuğu olmadım velhasılı...

Ayrıca,evin bütün alışverişleri benden sorulurdu...çarşı-pazar her şey...kumaştan ayakkabıya,düğmeden ipliğe,mutfak alışverişine...nerede ne var ben çok iyi bilirdim...evin küçük babası olmuştum düpedüz.Babam nurlarda olsun,bana sıkı bir hayat duruşu verdi.Ona bu görünmez elbise için gerçekten teşekkür ediyorum.
Bu gün bu yaşıma kadar kotardığım her şey için, bu bilinçaltı ekim bana baz oldu.

Anneciğim ise,benim en büyük destekçim,arkadaşım,yoldaşım oldu...ve Allah ona uzun ömür versin,bizlerle huzurlu,sağlıklı ve mutlu günler geçirsin...annem bunu çok hak ediyor çünkü...onu çok seviyorum...arada-sırada eşekleşsem bile onu çok ama çok seviyorum.

Kız kardeşim Ayşegül,benim ilk kızım gibi...ben 9 yaşındayken elime doğdu...ilk adımlarını ben attırdım sevinçle...küçük anne oldum onun için.Yaşamımda  Gülüm de beni hep sevdi,saydı,mutluluk verdi ve veriyor....kardeş sevgisi başka bir şey,iyi ki var hayatımda...:)

Eniştem,Gülümün sevgilisi,eşi...Nezih.Benim erkek kardeşim o...eniştem değil yani.Bir insan bu kadar mı duyarlı,mantıklı ve sevecen olabilir?...iyi ki ailemizdesin...:)

Ve canımdan kopan,biricik varlığım,hazinem,yaşam sevincimin kaynağı kızım Dalya.Seni öylesine seviyorum ki,saçının bir teline zarar verecek kişi için gözüm kapalı hayatımı ortaya koyabilirim...ve seni gerçekten mutlu edecek her şey için de hayatımı veririm...dedim ya sen benim yaşam kaynağımsın...seni kelimelerle anlatılamayacak derecede çok seviyorum...
Çekirdek ailem,iyi ki varsınız,iyi ki benimlesiniz...bundan güzel ne olabilir ki?...

Büyük ailem ve akrabalarım...beni seven,sevdiğim akrabalarım...hepinizi seviyorum...  hayatımda iyi ki varsınız...:)

Arkadaşlarım,dostlarım...sizlere de teşekkür ediyorum beni sevgilerinizle çoğalttığınız için...sizler de iyi ki varsınız...:)

Sevgi birleştiricidir...ve bütünler insanları.Bu yaş günümde bana en güzel hediye sizlerin sevgisidir...daha ne istenir ki?...

Hepimiz için sağlıklı uzun ömür,sevgi,huzur,başarı,neşe,sevinç,barış,bolluk ve şans dolu günler,yıllar diliyorum...
Sizleri seviyorum....

Doğum günü çocuğu...

Fulya Albayrak Hazar.

14.Mart.2013 / Perşembe




  

3 yorum:

  1. iyi ki doğdun, beni de iyi ki doğurdun annecim :) benim için yaşam senle var oldu. seni seviyorum.

    YanıtlaSil
  2. Canım ablam, ne de güzel yazmışsın hislerini..Bizler için her zaman doğruluğun, güçlülüğün , saygınlığın,yaratıcılığın simgesi oldun. Önderimiz oldun. Allah sağlıklı, uzun, sevgi,neşe ve bolluk dolu yıllar versin . Hep birlikte nice şahane yıllara :) İyiki varsın. Seni çok seviyoruz ..

    YanıtlaSil